ȘAMBELÁN s.m. Demnitar de rang superior însărcinat cu îngrijirea camerei unui suveran. [< fr. chambellan, cf. v.fr. kamarling < lat. camera – cameră]. substantiv masculinșambelan
ȘAMBELÁN s. m. demnitar de rang superior însărcinat cu îngrijirea camerei unui suveran. (< fr. chambellan) substantiv masculinșambelan
*șambelán m. (fr. chambellan, d. vgerm. chamarlinc, d. lat. camera, și sufixu -linc, -ling; engl. chamberlain). Ofițer însărcinat cu serviciu camereĭ unuĭ suveran. V. mareșal, postelnic, cămăraș, mabeĭngiŭ. substantiv masculinșambelan
șambelán s. m., pl. șambeláni substantiv masculinșambelan
șambelan m. nobil atașat la serviciul camerei princiare (= fr. chambellan). substantiv masculinșambelan
ȘAMBELÁN, șambelani, s. m. Demnitar de rang superior în statele monarhice din apusul Europei, care are în grija sa camera suveranului. – Din fr. chambellan. substantiv masculinșambelan
șambelan | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | șambelan | șambelanul |
plural | șambelani | șambelanii | |
genitiv-dativ | singular | șambelan | șambelanului |
plural | șambelani | șambelanilor |