ȚELÍ, țelesc, vb. IV. Intranz. (Reg.) A trage la semn; a ținti, a ochi. – Din țel. substantiv feminințeli
țelí, vb. tranz. – v. țăli. verbțeli
țelire | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | țelire | țelirea |
plural | țeliri | țelirile | |
genitiv-dativ | singular | țeliri | țelirii |
plural | țeliri | țelirilor |