șurubăríe (est) și -păríe (vest) f. (d. șurub). Fig. Procedură șireată, șmecherie: a umbla cu șurubăriĭ. substantiv femininșurubărie
șurubăríe s. f., art. șurubăría, g.-d. art. șurubăríei; (șiretlicuri) pl. șurubăríi, art. șurubăríile substantiv femininșurubărie
ȘURUBĂRÍE1 s. f. Totalitatea șuruburilor unui mecanism; p. ext. totalitatea pieselor unui mecanism. – Șurub + suf. -ărie. substantiv femininșurubărie
ȘURUBĂRÍE2, șurubării, s. f. (Fam.) Șmecherie, șiretlic, chițibușărie, tertip. – Șurubar + suf. -ie. substantiv femininșurubărie
șurubărie | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | șurubărie | șurubăria |
plural | șurubării | șurubăriile | |
genitiv-dativ | singular | șurubării | șurubăriei |
plural | șurubării | șurubăriilor |