îndumnezeire definitie

credit rapid online ifn

îndumnezeíre f. Divinizare. substantiv femininîndumnezeire

îndumnezeíre (rar) s. f., g.-d. art. îndumnezeírii substantiv femininîndumnezeire

credit rapid online ifn

îndumnezeire f. divinizare: pun pe frunte raze de ’ndumnezeire AL. substantiv femininîndumnezeire

ÎNDUMNEZEÍRE s. f. (Rar) Faptul de a îndumnezeit divinizare, adorație. – V. îndumnezei. substantiv femininîndumnezeire

îndumnezeí (a ~) (rar) vb., ind. prez. 1 sg. și 3 pl. îndumnezeiésc, imperf. 3 sg. îndumnezeiá; conj. prez. 3 să îndumnezeiáscă verb tranzitivîndumnezei

îndumnezeì v. a diviniza: zile luminoase, ’ndumnezeite AL. verb tranzitivîndumnezeì

ÎNDUMNEZEÍ, îndumnezeiesc, vb. IV. Tranz. (Rar) A diviniza. ♦ A glorifica, a preamări. – În + Dumnezeu. verb tranzitivîndumnezei

îndumnezeĭésc v. tr. (d. Dumnezeŭ). Deific, divinizez. Vechĭ. Îndumnezeĭez (v. intr.). Devin zeŭ. verb tranzitivîndumnezeĭesc

Sinonime,declinări si rime ale cuvantuluiîndumnezeire

îndumnezeire   nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular îndumnezeire îndumnezeirea
plural îndumnezeiri îndumnezeirile
genitiv-dativ singular îndumnezeiri îndumnezeirii
plural îndumnezeiri îndumnezeirilor
Lista de cuvinte: a ă b c d e f g h i î j k l m n o p q r s ș t ț u v w x y z