vârtojít (reg.) adj. m., pl. vârtojíți; f. vârtojítă, pl. vârtojíte adjectivvârtojit
VÂRTOJÍT, -Ă, vârtojiți, -te, adj. (Reg.) învârtoșat. – Din vârtos. adjectivvârtojit
vârtojit | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | vârtojit | vârtojitul | vârtojită | vârtojita |
plural | vârtojiți | vârtojiții | vârtojite | vârtojitele | |
genitiv-dativ | singular | vârtojit | vârtojitului | vârtojite | vârtojitei |
plural | vârtojiți | vârtojiților | vârtojite | vârtojitelor |