VITRÁJ s.n. (Rar) Perete de geam. ♦ Totalitatea geamurilor unui edificiu, ale unei uși etc. ♦ Geamlâc, marchiză închisă cu geamuri. [Pl. -juri, -je. / < fr. vitrage]. substantiv neutruvitraj
VITRÁJ s. n. perete de geam. ◊ totalitatea geamurilor unui edificiu, ale unei uși etc. ◊ geamlâc, marchiză cu geamuri. (< fr. vitrage) substantiv neutruvitraj
!vitráj (rar) (vi-traj) s. n. pl. vitráje substantiv neutruvitraj
VITRÁJ, vitraje, s. n. (Rar) Perete de geam; geamlâc. ♦ Marchiză (închisă cu geamuri). ♦ Totalitatea geamurilor unui edificiu, ale unei uși etc. [Pl. și: vitrajuri] - Din fr. vitrage. substantiv neutruvitraj
vitraj substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | vitraj | vitrajul |
plural | vitrajuri | vitrajurile | |
genitiv-dativ | singular | vitraj | vitrajului |
plural | vitraje | vitrajurilor |