VINÍL s.m. Radical organic, nesaturat, obținut prin îndepărtarea unui atom de hidrogen din molecula etilenei. [< germ. Vinyl, fr. vinyle]. substantiv neutruvinil
VINÍL s. n. radical organic nesaturat, prin îndepărtarea unui atom de hidrogen din molecula etilenei. (< fr. vinyle) substantiv neutruvinil
viníl s. n. substantiv neutruvinil
vinil substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | vinil | vinilul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | vinil | vinilului |
plural | — | — |