verigeá (verighetă) (pop.) s. f., art. verigeáua, g.-d. art. verigélei; pl. verigéle, art. verigélele substantiv femininverigea
verigea substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | verigea | verigeaua |
plural | verigele | verigelele | |
genitiv-dativ | singular | verigele | verigelei |
plural | verigele | verigelelor |