TRÂMBÍ, trâmbesc, vb. IV. Tranz. (Rar) A face pânza sul. – Din trâmbă. substantiv feminintrâmbi
TRÂMBÍ, trâmbesc, vb. IV. Tranz. (Rar) A face pânza sul. – Din trâmbă. verb tranzitivtrâmbi
trâmbire | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | trâmbire | trâmbirea |
plural | trâmbiri | trâmbirile | |
genitiv-dativ | singular | trâmbiri | trâmbirii |
plural | trâmbiri | trâmbirilor |