TRIVIALIZÁ vb. I. tr. A face trivial; (spec.) a vulgariza, a bagateliza, a degrada, a scădea valoarea. [Pron. -vi-a-. / < fr. trivialiser]. adjectivtrivializa
TRIVIALIZÁ vb. I. tr. A face trivial; (spec.) a vulgariza, a bagateliza, a degrada, a scădea valoarea. [Pron. -vi-a-. / < fr. trivialiser]. verb tranzitivtrivializa
TRIVIALIZÁ vb. tr. a face trivial; a vulgariza, a degrada. (< fr. trivialiser) verb tranzitivtrivializa
trivializá (a ~) (rar) (-vi-a-) vb., ind. prez. 3 trivializeáză verb tranzitivtrivializa
TRIVIALIZÁ, trivializez, vb. I. Tranz. (Rar) A face ca un fapt, o idee etc. să devină sau să pară triviale; a vulgariza, a degrada. [Pr.: -vi-a-] – Din fr. trivialiser. verb tranzitivtrivializa
*trivializéz v. tr. (d. trivial). Prefac în trivial: contactu cu plebea l-a trivializat, ĭ-a trivializat vorba. verb tranzitivtrivializez
trivializat | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | trivializat | trivializatul | trivializată | trivializata |
plural | trivializați | trivializații | trivializate | trivializatele | |
genitiv-dativ | singular | trivializat | trivializatului | trivializate | trivializatei |
plural | trivializați | trivializaților | trivializate | trivializatelor |