TRANSFUZÁ vb. I. tr. A face o transfuzie. [< fr. transfuser]. verb tranzitivtransfuza
TRANSFUZÁ vb. tr. a face o transfuzie. (< fr. transfuser) verb tranzitivtransfuza
!transfuzá (a ~) (rar) (tran-sfu-/trans-fu-) vb., ind. prez. 3 transfuzeáză verb tranzitivtransfuza
TRANSFUZÁ, transfuzez, vb. I. Tranz. (Rar) A efectua o transfuzie. – Din fr. transfuser. verb tranzitivtransfuza
*transfuzéz v. tr. (fr. transfuser, d. lat. transfusus, vărsat dincolo). Fac transfuziunea unuĭ lichid saŭ a sîngeluĭ. V. transvazez. verb tranzitivtransfuzez
transfuza verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)transfuza | transfuzare | transfuzat | transfuzând | singular | plural | ||
transfuzând | transfuzați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | transfuzez | (să)transfuzez | transfuzam | transfuzai | transfuzasem | |
a II-a (tu) | transfuzezi | (să)transfuzezi | transfuzai | transfuzași | transfuzaseși | ||
a III-a (el, ea) | transfuzează | (să)transfuzai | transfuza | transfuză | transfuzase | ||
plural | I (noi) | transfuzăm | (să)transfuzăm | transfuzam | transfuzarăm | transfuzaserăm | |
a II-a (voi) | transfuzați | (să)transfuzați | transfuzați | transfuzarăți | transfuzaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | transfuzează | (să)transfuzeze | transfuzau | transfuzară | transfuzaseră |