tinichelúță s. f., g.-d. art. tinichelúței; pl. tinichelúțe substantiv feminintinicheluță
TINICHELÚȚĂ, tinicheluțe, s. f. Diminutiv al lui tinichea. – Tinichea + suf. -eluță. substantiv feminintinicheluță
tinicheluță | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | tinicheluță | tinicheluța |
plural | tinicheluțe | tinicheluțele | |
genitiv-dativ | singular | tinicheluțe | tinicheluței |
plural | tinicheluțe | tinicheluțelor |