SĂLTĂTÚRĂ, săltături, s. f. Salt; săritură. – Sălta + suf. -ătură. substantiv femininsăltătură
săltătúră f., pl. ĭ. Săritură mică și repetată. substantiv femininsăltătură
SĂLTĂTÚRĂ, săltături, s. f. Salt; săritură. – Sălta + suf. -ătură. substantiv femininsăltătură
săltătură | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | săltătură | săltătura |
plural | săltături | săltăturile | |
genitiv-dativ | singular | săltături | săltăturii |
plural | săltături | săltăturilor |