SURVOLTÓR s.n. Supravoltor. [< fr. survolteur]. substantiv neutrusurvoltor
survoltor substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | survoltor | survoltorul |
plural | survoltoare | survoltoarele | |
genitiv-dativ | singular | survoltor | survoltorului |
plural | survoltoare | survoltoarelor |