SUPRATAXÁRE s.f. Acțiunea de a suprataxa și rezultatul ei. [< suprataxa]. substantiv femininsuprataxare
SUPRATAXÁ, suprataxez, vb. I. Tranz. A adăuga sau a impune o suprataxă. – Din suprataxă (după fr. surtaxer). verb tranzitivsuprataxa
SUPRATAXÁ vb. I. tr. A fixa o suprataxă, a impune o suprataxă. [< suprataxă, după it. sopratassare, fr. surtaxer]. verb tranzitivsuprataxa
SUPRATAXÁ vb. tr. a fixa, a impune o suprataxă. (după fr. surtaxer) verb tranzitivsuprataxa
suprataxá (a ~) (su-pra-) vb., ind. prez. 3 suprataxeáză verb tranzitivsuprataxa
SUPRATAXÁ, suprataxez, vb. I. Tranz. A adăuga sau a impune o suprataxă. – Din suprataxă (după fr. surtaxer). verb tranzitivsuprataxa
*suprataxéz v. tr. (după fr. surtaxer). Supun uneĭ taxe maĭ marĭ de cît cea de pînă acuma saŭ de cît cea legală. verb tranzitivsuprataxez
suprataxare substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | suprataxare | suprataxarea |
plural | suprataxări | suprataxările | |
genitiv-dativ | singular | suprataxări | suprataxării |
plural | suprataxări | suprataxărilor |