SUBSTANTIVÁL, -Ă, substantivali, -e, adj. Care ține de substantiv, care este de natura substantivului. ♦ (Adverbial) Cu valoare de substantiv, ca substantiv. – Din fr. substantival. adjectivsubstantival
SUBSTANTIVÁL, -Ă adj. Care ține de substantiv sau de natura lui. ♦ adv. În funcție de substantiv, ca substantiv. [Cf. fr. substantival]. adjectivsubstantival
SUBSTANTIVÁL, -Ă adj. care ține de substantiv. ◊ cu valoare de substantiv. ◊ (adv.) cu funcție de substantiv. (< fr. substantival) adjectivsubstantival
substantivál adj. m., pl. substantiváli; f. substantiválă, pl. substantivále adjectivsubstantival
SUBSTANTIVÁL, -Ă, substantivali, -e, adj. Care ține de substantiv, care este de natura substantivului. (Adverbial) Cu valoare de substantiv, ca substantiv. – Din fr. substantival. adjectivsubstantival
substantival adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | substantival | substantivalul | substantivală | substantivala |
plural | substantivali | substantivalii | substantivale | substantivalele | |
genitiv-dativ | singular | substantival | substantivalului | substantivale | substantivalei |
plural | substantivali | substantivalilor | substantivale | substantivalelor |