STASIMÓN s.n. Bucată cântată de cor în tragedia greacă, fără să-și schimbe locul. [< gr. stasimon]. substantiv neutrustasimon
stasimon substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | stasimon | stasimonul |
plural | stasimoane | stasimoanele | |
genitiv-dativ | singular | stasimon | stasimonului |
plural | stasimoane | stasimoanelor |