SILÍCĂ, silice, s. f. Material refractar compus mai ales din bioxid de siliciu; cărămidă refractară silicioasă. – Din silice. substantiv femininsilică
SILÍCĂ s.f. Material refractar format în special din bioxid de siliciu. [< silice]. substantiv femininsilică
silícă (material refractar, cărămidă) s. f., g.-d. art. silícei; (cărămizi) pl. silíce substantiv femininsilică
*sílică f., pl. ĭ (lat. siliqua). Bot. Păstare. – Și -ícă (fr. silique). Unii zic -cŭă, pl. -cŭe. substantiv femininsilică
SILÍCĂ, (2) silice, s. f. 1. Material refractar compus mai ales din dioxid de siliciu. 2. Cărămidă refractară silicioasă. – Din silice. substantiv femininsilică
silică | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | silică | silica |
plural | silice | silicele | |
genitiv-dativ | singular | silice | silicei |
plural | silice | silicelor |