SENTIMENTALIZÁ, sentimentalizéz, vb. I. Tranz. A prezenta (ceva) în mod sentimental, a face să capete un caracter sentimental. – Sentimental + suf. -iza. verb tranzitivsentimentaliza
SENTIMENTALIZÁ vb. I. intr. (Rar) A se comporta ca un sentimental. [Cf. germ. sentimentalisieren]. verb tranzitivsentimentaliza
SENTIMENTALIZÁ vb. intr. a se comporta ca un sentimental. (< germ. sentimentalisieren) verb tranzitivsentimentaliza
sentimentalizá (a ~) vb., ind. prez. 3 sentimentalizeáză verb tranzitivsentimentaliza
SENTIMENTALIZÁ, sentimentalizez, vb. I. Tranz. A prezenta (ceva) în mod sentimental, a face să capete un caracter sentimental. – Sentimental + suf. -iza. verb tranzitivsentimentaliza
sentimentaliza verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)sentimentaliza | sentimentalizare | sentimentalizat | sentimentalizând | singular | plural | ||
sentimentalizând | sentimentalizați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | sentimentalizez | (să)sentimentalizez | sentimentalizam | sentimentalizai | sentimentalizasem | |
a II-a (tu) | sentimentalizezi | (să)sentimentalizezi | sentimentalizai | sentimentalizași | sentimentalizaseși | ||
a III-a (el, ea) | sentimentalizează | (să)sentimentalizai | sentimentaliza | sentimentaliză | sentimentalizase | ||
plural | I (noi) | sentimentalizăm | (să)sentimentalizăm | sentimentalizam | sentimentalizarăm | sentimentalizaserăm | |
a II-a (voi) | sentimentalizați | (să)sentimentalizați | sentimentalizați | sentimentalizarăți | sentimentalizaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | sentimentalizează | (să)sentimentalizeze | sentimentalizau | sentimentalizară | sentimentalizaseră |