REPROBATÍV, -Ă adj. (Rar) Reprobator. [< reproba + -(t)iv]. adjectivreprobativ
REPROBATÍV, -Ă adj. reprobator. (< engl. reprobative) adjectivreprobativ
reprobativ adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | reprobativ | reprobativul | reprobativă | reprobativa |
plural | reprobativi | reprobativii | reprobative | reprobativele | |
genitiv-dativ | singular | reprobativ | reprobativului | reprobative | reprobativei |
plural | reprobativi | reprobativilor | reprobative | reprobativelor |