REGULAMENTÁR, -Ă adj. Prevăzut în regulament; conform regulamentului, reglementar. ♦ Referitor la Regulamentul organic. ♦ Domn regulamentar = domnitor al Principatelor Române care a domnit pe baza Regulamentului organic. [Cf. it. regulamentare, fr. réglementaire]. adjectivregulamentar
REGULAMENTÁR, -Ă adj. prevăzut în regulament; conform unui regulament; reglementar. (după fr. réglementaire, it. regolamentare) adjectivregulamentar
*regulamentár, -ă adj. (d. regulament, ca fr. règlementaire d. règlement). Relativ la regulament: chestiunĭ regulamentare. Conform regulamentuluĭ: oră, uniformă regulamentară. Domniile regulamentare, domniile din timpu Regulamentuluĭ organic (1831-1857). Adv. În mod regulamentar: a proceda regulamentar. – Pe la 1848 și reglementar, ceĭa ce azĭ nu se maĭ aude de cît [!] în armată. adjectivregulamentar
regulamentár adj. m., pl. regulamentári; f. regulamentáră, pl. regulamentáre adjectivregulamentar
REGULAMENTÁR, -Ă, regulamentari, -e, adj. Care ține de regulament, conform cu regulamentul; reglementar. ♦ Care este în legătură cu Regulamentul Organic, privitor la Regulamentul Organic. ♦ Domn regulamentar = domn al Principatelor Române care a domnit în perioada Regulamentelor Organice. – Regulament + suf. -ar. adjectivregulamentar
regulamentar adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | regulamentar | regulamentarul | regulamentară | regulamentara |
plural | regulamentari | regulamentarii | regulamentare | regulamentarele | |
genitiv-dativ | singular | regulamentar | regulamentarului | regulamentare | regulamentarei |
plural | regulamentari | regulamentarilor | regulamentare | regulamentarelor |