RECTIFICATÍV, -Ă adj. (Rar) Rectificator. [Cf. fr. rectificatif]. adjectivrectificativ
rectificativ adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | rectificativ | rectificativul | rectificativă | rectificativa |
plural | rectificativi | rectificativii | rectificative | rectificativele | |
genitiv-dativ | singular | rectificativ | rectificativului | rectificative | rectificativei |
plural | rectificativi | rectificativilor | rectificative | rectificativelor |