RACKETTER RÁ-CHE-TER/ s. m. pungaș, escroc. (< engl. racketeer) substantiv masculinracketter
racketter substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | racketter | racketterul |
plural | racketteri | racketterii | |
genitiv-dativ | singular | racketter | racketterului |
plural | racketteri | racketterilor |