PRIORÁT s.n. Funcție și demnitate de prior. [< lat.t. prioratus, it. priorato]. substantiv neutrupriorat
PRIORÁT s. n. funcția, demnitatea de prior2; timpul cât durează. (< lat. prioratus, germ. Priorat) substantiv neutrupriorat
*priorát (funcție a unui prior2) (pri-o-) s. n. substantiv neutrupriorat
PRIORÁT s. n. Funcție, titlu de prior2; perioadă de timp în care cineva exercită această funcție. [Pr.: pri-o-] – Din lat. prioratus, germ. Priorat. substantiv neutrupriorat
priorat substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | priorat | prioratul |
plural | priorate | prioratele | |
genitiv-dativ | singular | priorat | prioratului |
plural | priorate | prioratelor |