PRIETINÍE s. f. v. prietenie. substantiv femininprietinie
prietinie substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | prietinie | prietinia |
plural | prietinii | prietiniile | |
genitiv-dativ | singular | prietinii | prietiniei |
plural | prietinii | prietiniilor |