pluguléț (rar) s. n., pl. pluguléțe substantiv neutrupluguleț
pluguleț | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | pluguleț | plugulețul |
plural | plugulețe | plugulețele | |
genitiv-dativ | singular | pluguleț | plugulețului |
plural | plugulețe | plugulețelor |