pervedeá f., pl. ele (turc. [d. pers.] pervedé, nutrit, dezvoltat). Ĭal. Magĭun uscat, chitonag. – Și pelv-. substantiv femininpervedea
pervedea substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | pervedea | pervedeaua |
plural | pervedele | pervedelele | |
genitiv-dativ | singular | pervedele | pervedelei |
plural | pervedele | pervedelelor |