NEOPLATONICIÁN, -Ă adj. Referitor la neoplatonism. // s.m. și f. Adept al neoplatonismului; neoplatonic. [Pron. -ci-an, pl. -ieni, -iene. / cf. fr. néo-platonicien]. substantiv masculin și femininneoplatonician
NEOPLATONICIÁN, -Ă adj., s. m. f. (adept) al neoplatonismului; neoplatonic. (< fr. néo-platonicien) substantiv masculin și femininneoplatonician
neoplatonicián (ne-o-pla-, -ci-an) adj. m., s. m., pl. neoplatoniciéni (-ci-eni); adj. f., s. f. neoplatoniciánă, pl. neoplatoniciéne substantiv masculin și femininneoplatonician
NEOPLATONICIÁN, -Ă, neoplatonicieni, -e, s. m. și f., adj. 1. S. m. și f. Neoplatonic (1). 2. Adj. Neoplatonic (2). [Pr.: ne-o-pla-to-ni-ci-an] – Din fr. neo-platonicien. substantiv masculin și femininneoplatonician
neoplatonician substantiv masculin și feminin | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | neoplatonician | neoplatonicianul | neoplatoniciană | neoplatoniciana |
plural | neoplatonicieni | neoplatonicienii | neoplatoniciene | neoplatonicienele | |
genitiv-dativ | singular | neoplatonician | neoplatonicianului | neoplatoniciene | neoplatonicienei |
plural | neoplatonicieni | neoplatonicienilor | neoplatoniciene | neoplatonicienelor |