NEOARBITRÁJ s. n. tendință de extindere a arbitrajului și asupra diferendelor de ordin politic, nerezolvate pe calea tratativelor diplomatice. (< neo- + arbitraj) substantiv neutruneoarbitraj
neoarbitraj substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | neoarbitraj | neoarbitrajul |
plural | neoarbitraje | neoarbitrajele | |
genitiv-dativ | singular | neoarbitraj | neoarbitrajului |
plural | neoarbitraje | neoarbitrajelor |