incontestábil, -ă adj. (d. contestabil; fr. -able). Care nu poate fi contestat: adevăr incontestabil. Adv. În mod incontestabil. adjectivincontestabil
NECONTESTÁBIL, -Ă, necontestabili, -e, adj. (Rar) Incontestabil. – Pref. ne- + contestabil. adjectivnecontestabil
necontestabil adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | necontestabil | necontestabilul | necontestabilă | necontestabila |
plural | necontestabili | necontestabilii | necontestabile | necontestabilele | |
genitiv-dativ | singular | necontestabil | necontestabilului | necontestabile | necontestabilei |
plural | necontestabili | necontestabililor | necontestabile | necontestabilelor |