mustuit definitie

credit rapid online ifn

mustuí (a ~) (pop.) vb., ind. prez. 1 sg. și 3 pl. mustuiésc, imperf. 3 sg. mustuiá; conj. prez. 3 să mustuiáscă verb tranzitivmustui

mustuì v. a frământa strugurii cu mustuitorul. verb tranzitivmustuì

credit rapid online ifn

MUSTUÍ, mustuiesc, vb. IV. (Pop.) 1. Tranz. A zdrobi și a presa strugurii pentru a obține mustul. 2. Refl. (Despre fructe) A fermenta. – Must + suf. -ui. verb tranzitivmustui

mustésc v. tr. (d. must). Munt. Olt. Zdrobesc struguriĭ (mustuĭesc) cu mustuitoru ca să ĭasă mustu. V. intr. Cresc, mă unflu [!], vorbind de rîurĭ: Oltu mustește. Chiftesc: nisipu-ĭ mustea supt [!] opincĭ. verb tranzitivmustesc

mustuĭésc v. tr. (d. must). Zdrobesc struguriĭ (mustesc) cu mustitoru. verb tranzitivmustuĭesc

Sinonime,declinări si rime ale cuvantuluimustuit

mustuit   masculin feminin
nearticulat articulat nearticulat articulat
nominativ-acuzativ singular mustuit mustuitul mustui mustuita
plural mustuiți mustuiții mustuite mustuitele
genitiv-dativ singular mustuit mustuitului mustuite mustuitei
plural mustuiți mustuiților mustuite mustuitelor
Lista de cuvinte: a ă b c d e f g h i î j k l m n o p q r s ș t ț u v w x y z