MORTUÁR, -Ă adj. Referitor la un mort, la un deces, la o înmormântare; de mort, funerar. [Pron. -tu-ar. / cf. fr. mortuaire, cf. lat. mortuarius]. adjectivmortuar
MORTUÁR, -Ă adj. referitor la mort, la înmormântare; funerar, funebru. (< fr. mortuaire) adjectivmortuar
*mortuár, -ă adj. (lat. mortuarius). Pentru morțĭ, funebru: cameră mortuară. adjectivmortuar
mortuár (-tu-ar) adj. m., pl. mortuári; f. mortuáră, pl. mortuáre adjectivmortuar
mortuar a. care privește pe morți: cameră mortuară. adjectivmortuar
MORTUÁR, -Ă, mortuari, -e, adj. Care ține de mort (II), de moarte sau de înmormântare, privitor la mort, la moarte sau la înmormântare; funerar, funebru. [Pr.: -tu-ar] – Din fr. mortuaire, lat. mortuarius. adjectivmortuar
mortuar adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | mortuar | mortuarul | mortuară | mortuara |
plural | mortuari | mortuarii | mortuare | mortuarele | |
genitiv-dativ | singular | mortuar | mortuarului | mortuare | mortuarei |
plural | mortuari | mortuarilor | mortuare | mortuarelor |