moftangiu, -oaică, moftangii, -oaice s. m., s. f. persoană neserioasă pe care nu se poate conta substantiv masculinmoftangiu
moftangíŭ, -gĭoáĭcă s. (d. moft orĭ turc. muftağy, chilipirgiŭ). Fam. Om neserios, farsor. Fem. gĭoaĭcă. V. farfasit. substantiv masculinmoftangiŭ
moftangíu (înv.) s. m., art. moftangíul; pl. moftangíi, art. moftangíii (-gi-ii) substantiv masculinmoftangiu
moftangiu m. cel ce umblă cu mofturi. [Turc. MUFTADJI, chilipirgiu]. substantiv masculinmoftangiu
MOFTANGÍU, moftangii, s. m. (Înv.) Om neserios pe care nu se poate conta, flecar (și șmecher); moftolog. – Moft + suf. -angiu. substantiv masculinmoftangiu
moftangiu substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | moftangiu | moftangiul |
plural | moftangii | moftangiii | |
genitiv-dativ | singular | moftangiu | moftangiului |
plural | moftangii | moftangiilor |