MODULAȚIÚNE s.f. v. modulație. substantiv femininmodulațiune
*modulațiúne f. (lat. modulátio, -ónis). Muz. Acțiunea și modu de a-țĭ modula vocea, trecerea vociĭ de la un ton la altu: modulațiunile vociĭ. – Și -áție. substantiv femininmodulațiune
modulați(un)e f. Muz. trecerea dela un ton sau mod la altul: modulațiunile vocii. substantiv femininmodulațiune
modulațiune | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | modulațiune | modulațiunea |
plural | modulațiuni | modulațiunile | |
genitiv-dativ | singular | modulațiuni | modulațiunii |
plural | modulațiuni | modulațiunilor |