MINIMALIZÁ vb. I. tr. A reduce la minimum, a micșora (ne)justificat importanța, valoarea unei persoane, a unui lucru etc.; a bagateliza. [< germ. minimalisieren]. verb tranzitivminimaliza
MINIMALIZÁ, minimalizez, vb. I. Tranz. A diminua, a reduce (la minimum), a micșora nejustificat valoarea, importanța unei persoane, a unui lucru, a unei idei; a subaprecia, a bagateliza. – Minimal + suf. -iza. verb tranzitivminimaliza
minimaliza verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)minimaliza | minimalizare | minimalizat | minimalizând | singular | plural | ||
minimalizând | minimalizați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | minimalizez | (să)minimalizez | minimalizam | minimalizai | minimalizasem | |
a II-a (tu) | minimalizezi | (să)minimalizezi | minimalizai | minimalizași | minimalizaseși | ||
a III-a (el, ea) | minimalizează | (să)minimalizai | minimaliza | minimaliză | minimalizase | ||
plural | I (noi) | minimalizăm | (să)minimalizăm | minimalizam | minimalizarăm | minimalizaserăm | |
a II-a (voi) | minimalizați | (să)minimalizați | minimalizați | minimalizarăți | minimalizaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | minimalizează | (să)minimalizeze | minimalizau | minimalizară | minimalizaseră |