MANTÍSĂ s.f. (Mat.) Partea zecimală totdeauna pozitivă a unui logaritm. [< fr. mantisse, cf. lat. mantissa – adaos]. substantiv femininmantisă
MANTÍSĂ, mantise, s. f. Partea zecimală a unui logaritm. – Din fr. mantisse. substantiv femininmantisă
mantisă | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | mantisă | mantisa |
plural | mantise | mantisele | |
genitiv-dativ | singular | mantise | mantisei |
plural | mantise | mantiselor |