LUPANÁR s.n. Bordel. [< fr., lat. lupanar]. substantiv neutrulupanar
*lupanár n., pl. e (lat. lupánar, -áris și lupanárium, d. lupa, lupoaĭcă). Bordel, tractir, casă de prostituțiune. substantiv neutrulupanar
lupanár s. n., pl. lupanáre substantiv neutrulupanar
LUPANÁR, lupanare, s. n. Bordel. – Din fr., lat. lupanar. substantiv neutrulupanar
lupanar substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | lupanar | lupanarul |
plural | lupanare | lupanarele | |
genitiv-dativ | singular | lupanar | lupanarului |
plural | lupanare | lupanarelor |