LIRICIZÁ vb. I. tr. (Liv.) A da (unei scrieri) un caracter liric. [< liric + -iza]. verb tranzitivliriciza
LIRICIZÁ, liricizez, vb. I. Tranz. (Livr.) A reflecta în mod excesiv liric un obiect, un fapt, un sentiment. – Din liric. verb tranzitivliriciza
liriciza verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)liriciza | liricizare | liricizat | liricizând | singular | plural | ||
liricizând | liricizați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | liricizez | (să)liricizez | liricizam | liricizai | liricizasem | |
a II-a (tu) | liricizezi | (să)liricizezi | liricizai | liricizași | liricizaseși | ||
a III-a (el, ea) | liricizează | (să)liricizai | liriciza | liriciză | liricizase | ||
plural | I (noi) | liricizăm | (să)liricizăm | liricizam | liricizarăm | liricizaserăm | |
a II-a (voi) | liricizați | (să)liricizați | liricizați | liricizarăți | liricizaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | liricizează | (să)liricizeze | liricizau | liricizară | liricizaseră |