LIBERALIZÁ vb. I. tr. A face mai liberal, mai liber. [< fr. libéraliser]. verb tranzitivliberaliza
LIBERALIZÁ, liberalizez, vb. I. Tranz. A face mai liberal, mai liber. A liberaliza comerțul. – Din fr. libéraliser. verb tranzitivliberaliza
liberaliza verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)liberaliza | liberalizare | liberalizat | liberalizând | singular | plural | ||
liberalizând | liberalizați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | liberalizez | (să)liberalizez | liberalizam | liberalizai | liberalizasem | |
a II-a (tu) | liberalizezi | (să)liberalizezi | liberalizai | liberalizași | liberalizaseși | ||
a III-a (el, ea) | liberalizează | (să)liberalizai | liberaliza | liberaliză | liberalizase | ||
plural | I (noi) | liberalizăm | (să)liberalizăm | liberalizam | liberalizarăm | liberalizaserăm | |
a II-a (voi) | liberalizați | (să)liberalizați | liberalizați | liberalizarăți | liberalizaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | liberalizează | (să)liberalizeze | liberalizau | liberalizară | liberalizaseră |