ISOGÉN, -Ă adj. v. izogen. adjectivisogen
isogen adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | isogen | isogenul | isogenă | isogena |
plural | isogeni | isogenii | isogene | isogenele | |
genitiv-dativ | singular | isogen | isogenului | isogene | isogenei |
plural | isogeni | isogenilor | isogene | isogenelor |