iscodácĭ, -ce adj., pl. tot așa. Rar. Iscoditor. substantiv masculiniscodacĭ
iscodaci substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | iscodaci | iscodaciul |
plural | iscodaci | iscodacii | |
genitiv-dativ | singular | iscodaci | iscodaciului |
plural | iscodaci | iscodacilor |