IDIOTÍP, idiotipuri, s. n. (Biol.) 1. Totalitate a materialului genetic, din celulă. 2. Genotip. 3. Constituent determinant antigenic situat în regiunea variabilă a moleculei de imunoglobulină. [Pr.: -di-o-] – Din engl. idiotype. substantiv neutruidiotip
idiotip substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | idiotip | idiotipul |
plural | idiotipuri | idiotipurile | |
genitiv-dativ | singular | idiotip | idiotipului |
plural | idiotipuri | idiotipurilor |