HOMEOTELEUTÓN s.n. v. homeoteleută. substantiv neutruhomeoteleuton
homeoteleuton substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | homeoteleuton | homeoteleutonul |
plural | homeoteleutoane | homeoteleutoanele | |
genitiv-dativ | singular | homeoteleuton | homeoteleutonului |
plural | homeoteleutoane | homeoteleutoanelor |