HELIOCROMÍE s.f. (Poligr.) Tipar adânc policrom. [< fr. héliochromie]. substantiv femininheliocromie
HELIOCROMÍE s. f. tipar adânc, policrom. (< fr. héliochromie) substantiv femininheliocromie
HELIOCROMÍE s. f. (Poligr.) Tipar adânc, policrom. [Pr.: -li-o-] – Din fr. héliochromie. substantiv femininheliocromie
heliocromie substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | heliocromie | heliocromia |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | heliocromii | heliocromiei |
plural | — | — |