GRAMATICIÁN, -Ă s.m. și f. Specialist în gramatică. [Pron. -ci-an, pl. -ieni, -iene. / < gramatică + -ian]. substantiv masculin și feminingramatician
GRAMATICIÁN, -Ă s. m. f. specialist în gramatică. (< gramatică + -ian) substantiv masculin și feminingramatician
gramaticián (-ci-an) s. m., pl. gramaticiéni (-ci-eni) substantiv masculin și feminingramatician
GRAMATICIÁN, -Ă, gramaticieni, -e, s. m. și f. Persoană specializată în studii de gramatică; autor de manuale, tratate sau studii de gramatică; gramatic. [Pr.: -ci-an] – Gramatică + suf. -ian (după fr. grammairien). substantiv masculin și feminingramatician
gramaticiánă (-ci-a-) s. f., g.-d. art. gramaticiénei (ci-e-); pl. gramaticiéne substantiv masculin și feminingramaticiană
gramatician substantiv masculin și feminin | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | gramatician | gramaticianul | gramaticiană | gramaticiana |
plural | gramaticieni | gramaticienii | gramaticiene | gramaticienele | |
genitiv-dativ | singular | gramatician | gramaticianului | gramaticiene | gramaticienei |
plural | gramaticieni | gramaticienilor | gramaticiene | gramaticienelor |