GALANTOMÍE s.f. (Fam.) Dărnicie, generozitate. [Gen. -iei, var. galantonie s.f. / < galantom + -ie]. substantiv feminingalantomie
GALANTOMÍE / GALANTONÍE s. f. (fam.) dărnicie, generozitate. (< galantom + -ie) substantiv feminingalantomie
*galantomíe f. (d. galantom). Calitatea de a fi galantom. – Pop. -níe. substantiv feminingalantomie
GALANTOMÍE s. f. v. galantonie. substantiv feminingalantomie
GALANTONÍE s. f. (Rar) Dărnicie, generozitate. [Var.: galantomíe s. f.] – Galanton + suf. -ie. substantiv feminingalantonie
GALANTOMÍE, galantomii, s. f. (Franțuzism, astăzi numai familiar) Generozitate, dărnicie. Pierduse trei sute de lei cu o galantomie generoasă, cum, în genere, se pierd banii picați din cer. DELAVRANCEA, s. 129. Are să se arunce la galantomie, o să-ți poruncească a împărți daruri în dreapta și-n stînga, CARAGIALE, O. III 67. – Variantă: galantoníe s. f. substantiv feminingalantomie
galantomie substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | galantomie | galantomia |
plural | galantomii | galantomiile | |
genitiv-dativ | singular | galantomii | galantomiei |
plural | galantomii | galantomiilor |