FUGHÉTĂ s.f. (Muz.) Fugă de proporții mai reduse, cu un caracter mai liber. [< it. fuggetta]. substantiv femininfughetă
fughétă s. f., g.-d. art. fughétei; pl. fughéte substantiv femininfughetă
FUGHÉTĂ, fughete, s. f. (Muz.) Fugă2 de proporții mai reduse, având un caracter mai liber. – Din it. fughetta. substantiv femininfughetă
fughetă | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | fughetă | fugheta |
plural | fughete | fughetele | |
genitiv-dativ | singular | fughete | fughetei |
plural | fughete | fughetelor |