FITOPATOLOGÍE s.f. Ramură a biologiei care studiază bolile plantelor; patologia plantelor. [Gen. -iei. / < fr. phytopathologie, cf. gr. phyton – plantă, pathos – boală, logos – studiu]. substantiv femininfitopatologie
FITOPATOLOGÍE s. f. patologia plantelor. (< fr. phytopathologie) substantiv femininfitopatologie
fitopatologíe s. f., art. fitopatología, g.-d. art. fitopatologíi, art. fitopatologíei substantiv femininfitopatologie
FITOPATOLOGÍE s. f. Ramură a biologiei care studiază bolile plantelor, agenții care le produc și metodele de combatere și de prevenire a îmbolnăvirilor. – Din fr. phytopathologie. substantiv femininfitopatologie
FITOPATOLOGÍE s. f. Știință care studiază bolile plantelor. substantiv femininfitopatologie
fitopatologie substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | fitopatologie | fitopatologia |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | fitopatologii | fitopatologiei |
plural | — | — |