FEMINIZÁ vb. I. tr. 1. (Gram.) A pune la genul feminin. 2. tr., refl. A da (a căpăta) caractere feminine. [Cf. fr. féminiser, it. feminizzare]. verb tranzitivfeminiza
FEMINIZÁ vb. I. tr., refl. a da, a căpăta caractere feminine. II. tr. a trece un cuvânt la genul feminin. (< fr. féminiser) verb tranzitivfeminiza
feminizá (a ~) vb., ind. prez. 3 feminizeáză verb tranzitivfeminiza
FEMINIZÁ, feminizez, vb. I. Tranz. și refl. A da sau a căpăta însușiri specific feminine, a (se) accentua feminitatea cuiva. – Din fr. féminiser. verb tranzitivfeminiza
feminiza verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)feminiza | feminizare | feminizat | feminizând | singular | plural | ||
feminizând | feminizați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | feminizez | (să)feminizez | feminizam | feminizai | feminizasem | |
a II-a (tu) | feminizezi | (să)feminizezi | feminizai | feminizași | feminizaseși | ||
a III-a (el, ea) | feminizează | (să)feminizai | feminiza | feminiză | feminizase | ||
plural | I (noi) | feminizăm | (să)feminizăm | feminizam | feminizarăm | feminizaserăm | |
a II-a (voi) | feminizați | (să)feminizați | feminizați | feminizarăți | feminizaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | feminizează | (să)feminizeze | feminizau | feminizară | feminizaseră |