ELECTROTIPÍE s.f. Reproducere de gravuri cu ajutorul electrolizei. [Gen. -iei. / < fr. électrotypie, cf. fr. électro-, gr. typos – urmă]. substantiv femininelectrotipie
ELECTROTIPÍE s. f. procedeu tipografic de reproducere a gravurilor cu ajutorul electrolizei. (< fr. électrotypie) substantiv femininelectrotipie
electrotipíe s. f., art. electrotipía, g.-d. electrotipíi, art. electrotipíei substantiv femininelectrotipie
electro-tipie f. reproducere, prin galvanoplastie, a gravurilor sau tipăriturilor. substantiv femininelectrotipie
ELECTROTIPÍE s. f. Reproducere de gravuri cu ajutorul electrolizei. – Din fr. électrotypie. substantiv femininelectrotipie
electrotipie substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | electrotipie | electrotipia |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | electrotipii | electrotipiei |
plural | — | — |